کلید واژه : خلافت ، سلطنت ،هند ، تیموریان خلاصه: پس از انقراض خلافت عباسی خلایی بزرگ در حاکمیت جهان اسلام بوجود آمد و مدعیان خلافت سر بر آوردند ، به طور رسمی دستگاه خلافت به قاهره انتقال یافت المستنصر از عباسیان در آن سر زمین به خلافت رسید ، برخی از حاکمان مسلمان از آنان اطاعت نمودند از جمله در هندوستان سلاطین دهلی در ابتدا از خلیفه عباسی مصر اطاعت کردند و از وی منشور حکومت یافتند ، اما پس از شکل گیری حکومت تیموریان و ادعای جدیدی که در خصوص خلافت و سلطنت بوجود آمد که بر اساس آن تیمور و جانشینان وی اعتقاد داشتند حاکمیت را خداوند اعطا می کند و باز پس می گیرد و نبایستی حکومت را از انسانی دیگر گرفت ، بر این اساس تیموریان هند نیز خود را خلیفه و سلطان دانستند ، از نوادگان تیمور ظهیر الدین بابر حکومت تیموریان یا مغولان هند را بوجود آوردند آنان نیز ادعای مشابهی داشتند و اندیشه خلافت در بینشان وجود داشت اکثر مورخان هندی از دوره بابرسلاطین زمان خود را خلیفه نیز می دانستند ، مطالب کتابهای بسیاری مانند اکبر نامه شیخ ابو الفضل مبارک شاه ، جهان نامه ها ، جهانگیر نامه ، منتخب التواریخ و... نشانگر آن است که تیموریان هند از همان ابتدا برای خود مقام ومنزلت خلافتی قائل بوده اند خصوصا شاه جهان که به عنوان مجدد (تجدید کننده دین ) ازوی نام برده شده است .در این پژوهش باتکیه بر روش تحقیق تاریخی مبتنی بر منابع تاریخی خلافت تیموریان هند مورد بررسی قرار گرفته است . کلید واژه : خلافت ، سلطنت ،هند ، تیموریان

کلمات کلیدی