مقدمه وضعیت جسمی و ساختار قامتی، با سلامت جسمانی و روانی ارتباط دارد و ناهنجاریهای قامتی تأثیر نامطلوبی بر درک و تصور بدنی هب افراد می گذارد( 1). اگر ساختار اسکلتی بالا تنه بویژه گردن و ستون فقرات از وضعیت طبیعی خود خارج شود نه تنها به کل قامت و وضعیت ظاهری فرد لطمه می زند، بلکه عملکرد طبیعی سایر اندام های حیاتی داخل قفسه سینه و شکم را نیز تحت تأثیر قرار می دهد .( 2) با توجه به این اثرات نامطلوب، تحقیقات زیادی به بررسی شیوع ناهنجاری ها و مقایسه ی آنها در بین زنان و مردان پرداخته اند. دانشمندی نیز در تحقیقی که بر روی دانش آموزان دختر و پسر مقطع راهنمایی انجام داد بیان کرد، بیشترین میزان ناهنجاری در پسران مربوط به کیفوز پشتی و در دختران مربوط به شانه افتاده می باشد( 1). علیرغم تحقیقات زیادی که در این زمینه صورت گرفته است، تمام تحقیقات به مقایسه ی این ناهنجاریها در بین مردان و زنان پرداخته اند. اما هیچ یک از تحقیقات انجام شده شیوع ناهنجاری ها را د ر یک جنس و در دو رده ی سنی مختلف مورد بررسی قرار نداده است . لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی شیوع ناهنجاری ها در دو رده ی سنی متفاوت است تا تأثیر افزایش سن و عدم فعالیت بدنی بر ا پسچر بدن تعیین گردد. روش شناسی 42 به عنوان بزرگسال و 200 ± جامعه آماری شامل مردان غیر فعال سطح شهر مشهد می باشد که از بین آنها 200 فرد با میانگین سنی 6 21 به عنوان افراد جوان به طور تصادفی و هدفمند انتخاب شدند. جهت /45 ± نفر با میانگین سنی 2.88 اندازه گیری ناهنجاریهای ستون فقرات از یک صفحه شطرنجی به ابعاد 100 در 200 سانتی متر و با اندازه های مدرج شده ی دقیق 5 سانتی متری استفاده گردید. و اطلاعات بر اساس آزمون نیویورک ثبت گردید. برای توصیف اطلاعات جمع آوری شده از روش آمار توصیفی و به منظور تعیین اختلاف بین متغ ر یها از آمار استنباطی (مجذور خی دو) استفاده شد. ا یفته های تحقیق %47/ 34 % و در بزرگسالان 82 / نتا یج این مطالعه حاکی از آن است که میزان ش و یع ناهنجار ی ها ی مختلف در جوانان 46 41 % از کل افراد شرکت کننده در پژوهش دارای ناهنجاری در ناح ه ی بالاتنه هستند . براساس نتا یج بدست آمده، / می باشد. همچنین 11 اختلاف معناداری در بروز ناهنجار ه یای بالاتنه، به استثنای شانه افتاده و سن یه فرورفته، بین جوانان و بزرگسالان مشاهده شد. در این میان 460 عارضه های سر به جلو در گروه جوانان ( 62 %) و عارضه شکم برآمده در بزرگسالان ( 76 %) بیشتر ین نرخ ش و یع را داشتند، به علاوه .( ناهنجار ه یای ل تیت جانبی لگن( 4%) و کج گردنی( 22 %) به ترتیب کمترین م ز یان شو یع را در جوانان و بزرگسالان داشتند(نمودار 1 نمودار 1– مقایسه میزان شیوع ناهنجاری ها بحث و نتیجه گیری نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر در ارتباط با عارضه کایفوز و لوردوز کمر با تحقیق شجاع الدین و علیزاده همخوانی دارد( 4،3 ). حال آنکه 35 % گزارش مغایرت دارد( 5). به نظر می / 38 % و در دخ ر تان جوان 7 / با نتایج تحقیق فتحی که ناهنجاری کیفوز پشتی را در پسران جوان 6 رسد میانگین سنی بالاتر افراد مورد بررسی در تحقیق حاضر می تواند دلیل اصلی این عدم همخوانی باشد. همچنین نتایج پژوهش حاضر نشان داد که در نمای جانبی میزان شیوع ناهنجاریهای سر به جلو، شانه گرد، کایفوز، قوس تنه به عقب، لوردوز کمری و شکم برآمده در بین بزرگسالان شیوع بیشتری دارد و به غیر از عارضه سر به جلو که در گروه جوانان بیشتر است، که از علل آن می توان به سن بالاتر بزرگسالان و شغل های آنان نسبت به جوانان ذکر کرد و از علل بیشتر عارضه ی سر به جلوی جوانان می توان به عادات غلط مطالعه آنان اشاره کرد. همچنین در مورد لوردوز بیشتر در بزرگسلان می توان دلیل اصلی آن را ضعف عضلات شکمی ذکر کرد. در مجموع، یافته های این مطالعه بیان ر گ آن است که شیوع اکثر ناهنجاری ها در بزرگسالان بیشتر ازجوانان است. با توجه به اینکه شغل یکی از عوامل اثرگذار بر بدن است، پس انتظار می رود که ورود به مشاغل تخصصی در جوانان، میزان ناهنجاری ها را به مراتب افزایش دهد.

کلمات کلیدی