شبکه های اجتماعی غیر رسمی، فرصت هائی را برای تبادل اطلاعات، تصمیم گیری و شرایطی را برای حمایت اجتماعی و اقتصادی از مهاجرین فراهم می آورد. دراین میان پیوندهای فردِ مهاجر با اعضای خانواده، خویشاوندان، دوستان و همسایگان سهم بسزائی را به خود اختصاص می دهد. نتایج مطالعه ابعاد ساختاری ، تعاملی و کارکردی شبکه های دوستی، خویشاوندی، همکاری و همسایگی 100 خانوار برگزیده ی مهاجر افغانستانی ساکن در شهرک گلشهر مشهد نشان می دهد این مهاجران، بیشترین حمایت های مالی و عاطفی را از سوی خویشاوندان خود دریافت می کنند. از سوی دیگر، اگرچه عضویت 19 درصد از ایرانیان در شبکه اجتماعی مهاجران، تا اندازه ای بر پیوند آنها با جامعه میزبان (ایران) دلالت دارد، لکن تجمّع مسکونی 42 درصد از این مهاجران در یک نقطه شهری مشهد (شهرک گلشهر) با ثبات مسکونی بالا (24 سال)، هم چنین اقامت حدود 90 درصد اعضای شبکه اجتماعی مهاجران در این نقطه و تداخل گسترده در بین خرده شبکه های آنان، حاکی از شکل گیری کُلنی مهاجران افغانستانی در مشهد است.این تجمّع از یک سو حفظ و بازتولیدخرده فرهنگ افغانی در شهر مشهد را درپی داشته و از سوی دیگر به تشدید جدائی گزینی اجتماعی مهاجر-میزبان انجامیده است.

کلمات کلیدی