زمینه و هدف: مصرف بی رویه آنتی بیوتیک های درمانی باعث ایجاد مقاومت دارویی شده است. استفاده گسترده از آنتی بیوتیک ها عامل ایجاد جهش(موتاسیون) در میکروارگانیسم بوده و باعث ظهور میکروارگانیسم های جدید و مقاوم به آنتی بیوتیک های رایج می شود. هدف از این پژوهش بررسی اثر ضد میکروبی عصاره های آبی و اتانولی گیاه چویل بر باکتری های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، انتروباکتر ائروژینوزا و یرسینیا انتروکولیتیکا و مقایسه آن با آنتی بیوتیک های رایج درمانی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، بعد از جمع آوری گیاه چویل از ارتفاعات استان چهارمحال و بختیاری عصاره گیری با استفاده از روش ماسراسیون انجام شد. از آزمون انتشار دیسک به روش کربی- بوئر برای ارزیابی فعالیت ضد میکروبی استفاده گردید. حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی با استفاده از روش رقت لوله ای تعیین گردید. یافته ها: بیش ترین قطر هاله عدم رشد در غلظت 40 میلی گرم بر میلی لیتر مربوط به باکتری استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و کم ترین قطر هاله در این غلظت مربوط به باکتری گرم منفی انتروباکتر ائروژینوزا بود. حداقل غلظت مهار کنندگی عصاره آبی و اتانولی برای انتروباکتر آئروژینوزا به ترتیب 64 و 32 میلی گرم بر میلی لیتر و حداقل غلظت کشندگی عصاره آبی و اتانولی نیز در خصوص آن به ترتیب 128 و 64 میلی گرم بر میلی لیتر بود. نتیجه گیری: عصاره اتانولی چویل در مقایسه با آنتی بیوتک های رایج درمانی اثر بازدارندگی بیش تری روی برخی سویه های مورد مطالعه داشت. هم چنین عصاره های چویل بر باکتری های گرم مثبت در مقایسه با باکتری های گرم منفی اثر بازدارندگی بیشتری را نشان داد.

کلمات کلیدی