اهداف در این تحقیق با استفاده از عصاره تام گیاه جغجغه Prosopis farcta)) و ترکیبات فلاونوئیدی آن ، تغییرات زمان مرگ و پارامترهای بیوشیمیایی رادر موش های سوری در یافت کننده زهرمار جعفری( Echis carinatus ) بررسی نموده تا مشخص گردد آیا استفاده ازاین گیاه(عصاره تام و یا ترکیبات فلاونوئیدی آن ) ، قادر است زمان مرگ آنهارا به تعویق بیندازد ویاخیر. مواد و روش کار 30 سر موش سوری به 3 گروه 10تایی تقسیم شدند.در همه گروه‌ها دز زهرمار جعفری mg/kg10 و برای عصاره گیاه جغجغه mg/kg 80 و ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی آن به میزان mg/kg40 بود که بر اساس وزن هر موش جداگانه محاسبه و به شکل داخل صفاقی به موش‌‌ها تزریق گردید. فاصله بین تزریق زهر و عصاره‌‌ها بر اساس آزمایشات مقدماتی تعیین شد. نتایج آزمایش در جداول براساس زمان تزریقات به هر گروه و زمان مرگ هر موش ثبت شد. در پایان، جهت مقایسه هر ٢گروه، داده ها با نرم افزار آماری SPSS و آزمون T-student آنالیز شده و مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه نشان داده شد که در پی تزریق زهر مار جعفری، عصاره تام گیاه جغجغه قادر است زمان مرگ را در موش‌ها به صورت معنی داری نسبت به گروه کنترل به تاخیر بیندازد. بحث و نتیجه گیری با توجه به مشاهدات و آنالیز داده ها این گونه به نظر می رسد که تاثیر ضد زهری عصاره دانه نسبت به غلاف گیاه بیشتر بوده است که با توجه به آنالیز ترکیبات موجود در این بخش از گیاه می توان اینگونه نتیجه گرفت که شاید تاثیر ضد زهری آن بیشتر به دلیل وجود ترکیبات فلاونوئیدی متعدد در عصاره این گیاه می باشد.

کلمات کلیدی