این نوشته، افزایش اثربخشی آموزه های دینی را در چارچوب پاسخگویی به مفاهیم زیبایی شناسی، نمادهای هنری، تربیت هنری و ارتباط آنهابا تربیت دینی بررسی نموده است. این مطالعه با روش علمی -مروری و با استفاده از مبانی دینی، ادبیات، هنر و زیبایی شناسی به شکل پژوهش تلفیقی به تجزیه و تحلیل سؤالات پژوهش و نهایتاً استنتاج یافته های تحقیق پرداخته است. این تحقیق نشان داد که 1.اوج مفهوم زیباشناسی به زیبایی مطلق یعنی خداوند بر می گردد و گرایش به زیبایی ریشه فطری داشته و بر این اساس هنر و خلق آثار هنری جلوه بارز زیبایی است. 2.یکی از مؤلفه های مرتبط با تربیت هنری و زیبایی شناسی مفهوم نمادهاست. نمادها به شکل بیان نمادین و در قالب رنگ، شکل، صدا و به اشکال عینی-تمثیلی و ذهنی در آیات قرآن در معنایی غیر ظاهری مثل ایمان، صبر و گذشت بکر رفته اند. 3. استفاده از هنرهای بصری مثل رنگ گل و زیبایی های طبیعت در تلفیق با هنرهای دیگر می تواند در تربیت دینی مؤثر باشد.

کلمات کلیدی