کاتالیزور متالوسن Ind)2ZrCl2 ( به روش اصلاح شد ه در دمای محیط سنتز شد. سپس، با استفاده از آن ترپلیمرشدن اتیلن، پروپیلن و د یان در شرایط مختلف ترپلیمرشدن مانند نسبت های متفاوت خوراک مونومرها، نسبت کمک کاتالیزور و دمای پلیمرشدن انجام شد. بیشترین فعالیت ترپلیمرشدن کاتالیزور در حدود 1700 kgEPDM/molZrh در فشار 4 bar ، دمای پلیمرشدن 60°C و نسبت خوراک مونومرها ) 67/33 )E/P ب هدست آمد. تغییرات فعالیت کاتالیزور نسبت به تغییرات غلظت کمک کاتالیزور و دمای پلیمرشدن از نوع زنگول های بود. وزن مولکولی متوسط گرانروی پلیمرها با افزایش فشار کل در نسب تهای خوراک متفاوت افزایش یافت. از طرف دیگر، وزن مولکولی متوسط گرانروی پلیمرها در مقادیر زیاد از نسبت کم ککاتالیزر به کاتالیزور ) ] Al]/[Zr [( و با افزایش دمای پلیمرشدن کاهش یافت. افزایش در غلظت مونومرهای پروپیلن و د یان در نسبت خوراک مونومرها سبب کاهش فعالیت کاتالیزور و وزن مولکولی متوسط گرانروی شد. مقادیر نسبت سرعت بیشینه به سرعت در انتهای واکنش ) DI ( برای این نوع کاتالیزور در حالت های مختلف از ترپلیمرشدن نسبتاً زیاد بود که بیانگر سینتیک تخریبی برای پلیمرشدن با این کاتالیزور متالوسن است. افزایش مقدار ] Al]/[Zr [ تا مقدار برابر 500 سبب افزایش در مقادیر اتیلن و دی ان ENB%( ( وارد شده در ترپلیمر نهایی شد. درحالی که افزایش دمای پلیمرشدن، افزایش غلظت مونومر دی ان و مونومر پروپیلن در نسبت های خوراک سبب کاهش مقدار اتیلن و افزایش مقدار د یان )% ENB ( وارد شده در زنجیر ترپلیمر شد. دمای انتقال شیشه ای ترپلیمرهای تولید شده در محدوده -65°C تا 52°C بود. مطالعات ریزساختار برخی از ترپلیمرها تمایل برای تشکیل ساختار دسته ای را در زنجیر ترپلیمر نشان داد.

کلمات کلیدی