برای بررسی اثر شوری آب و مدیریت زمان اعمال آب شور بر برخی ویژگی‌های خربزه دیررس آزمایشی با 7 تیمار و 3 تکرار در قالب بلوک های کامل تصادفی با استفاده از روش آبیاری قطره‌ای نواری، در یک سال در مشهد انجام شد. تیمارهای آبیاری عبارت بودند از، 1- آب شیرین از ابتدای کاشت تا انتها 2-آب با شوری (ds/m) 3 از ابتدا تا انتهای فصل 3-آب با شوری (ds/m)6 از ابتدا تا انتهای فصل 4- آب با شوری (ds/m) 6 از 20 روز بعد از جوانه زنی تا انتها 5- آب با شوری (ds/m) 3 از 20 روز بعد از جوانه زنی تا انتها 6- آب با شوری (ds/m) 6 از 40 روز بعد از جوانه زنی تا انتها، 7- آب با شوری (ds/m) 3 از 40 روز بعد از جوانه زنی تا انتهای فصل داشت. نتایج نشان داد که، شوری آب بر تعداد بذرهای سبز شده تأثیر معنی‌داری نداشت ولی باعث تا خیر در سبز شدن بذرها گردید. تیمارهای آبیاری بر ظهور تعداد گل‌های نر در سطح 1% معنی‌دار بود و با افزایش مقدار شوری تعداد گل‌های نر و ماده کاهش یافت، و شوری با تعداد گل‌های نر رابطه عکس داشت. با افزایش شوری آب، نسبت تعداد گل‌های ماده به نر نیز کاهش یافت ولی تفاوت‌ها معنی‌دار نبود. اثر کیفیت آب بر وزن خشک برگ، ساقه و ریشه معنی‌دار بود. سطح برگ دو تیماری که از ابتدا با آب شیرین (A)و آب لب‌شور آبیاری (B)می‌شدند در مراحل انتهایی رشد، بیشتر از سایر تیمارها بودند و با آن‌ها تفاوت معنی‌دار داشتند. افزایش شوری آب آبیاری منجر به افزایش غلظت کلروفیل (شاخص SPAD) در برگ‌ها شد. عملکرد خربزه در تیمار آبیاری با آب لب‌شور، 5/17 درصد نسبت به تیمار آب شیرین کاهش نشان داد که به لحاظ آماری، در سطح 5 درصد معنی‌دار بود. کاهش عملکرد خربزه در آب شور نسبت به آب لب‌شور با 5/10 درصد کاهش، تفاوت معنی‌داری نداشت ولی، عملکرد در آب شور نسبت به آب شیرین 26 درصد کاهش یافت که این تفاوت، در سطح 5 درصد معنی‌دار بود.

کلمات کلیدی