تبخیر- تعرق پتانسیل گیاه مرجع (ET) یکی از مهم ترین مؤلفه های چرخه ی آب در طبیعت است که یا با استفاده از لایسیمتر برآورد می شود یا با استفاده از معادلات تجربی محاسبه می گردد. یکی از روش های ساده ی تجربی که تنها به داده های دما (حداقل و حداکثر روزانه) نیاز دارد، روش هارگریوز- سامانی (H-S) می باشد. هدف از انجام این تحقیق، به دست آوردن مناسب ترین ضریب اصلاحی جهت تصحیح مقادیر ET به دست آمده از روش هارگریوز- سامانی برای ایستگاه های سینوپتیک استان خراسان رضوی بود تا بتوان مقادیر ET بهتری را برای ایستگاه هایی که فاقد داده های هواشناسی کامل هستند برآورد نمود. تمامی منابع موجود نشان میدهد که چنین ضریبی را تنها به صورت عددی ثابت درنظر می گیرند. دراین تحقیق این ضریب تصحیح را به صورت تابعی از عوامل هواشناسی که در ایستگاه های تبخیرسنجی برداشت می شوند درنظر گرفته و معادلات رگرسیونی برای برآورد آن ارایه گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که پارامترهای ثابت این معادلات ثابت نمی باشد که تاییدی بر ثابت نبودن ضریب اصلاحی قلمداد می شود. معادلات مختلف برمبنای 7 معیار ارزیابی اولویت بندی شده و بهترین معادله برای هر ایستگاه سینوپتیک به دست آمد. محدوده ی تاثیر هر ایستگاه سینوپتیک مشخص شده و ایستگاه های تبخیرسنجی در هر کدام از محدوده ها گزارش شد.

کلمات کلیدی