مقدمه: افراد از طریق پردازش اطلاعات اجتماعی، درباره­ ی دنیای اجتماعی اطلاعات کسب می­کنند. شیوه­ ی توجه و تفسیر افراد درباره­ ی اطلاعات، اثری واضح بر نتیجه ­گیری آن­ها از تعاملات اجتماعی­شان دارد. این اطلاعات به شکل­های متنوعی شامل رفتارهای غیرکلامی، نشانه­های عروضی در کلام و جلوه ­های هیجانی چهره ­ای حاصل می­شود. این مطالعه به منظور بررسی و مقایسه­ ی سوگیری توجه به جلوه ­های هیجانی در مبتلایان به اختلال اضطراب اجتماعی و افراد غیرمضطرب، از دستگاه ردیاب چشمی استفاده کرده است. روش­کار: جامعه ­ی آماری این پژوهش، تمام دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی در دامنه­ ی سنی 30-18 سال مراجعه ­کننده در نیمه­ ی دوم 1390 و نیمه­ ی اول 1391 به کلینیک دانشکده ­ی روان­شناسی دانشگاه فردوسی مشهد و جامعه­ ی بهنجار، دانشجویان غیرمضطرب 30-18 ساله­ی دانشگاه فردوسی مشهد بودند. آزمودنی­ها 30 فرد مبتلا به اضطراب اجتماعی و 30 فرد غیرمضطرب بودند. آزمودنی‌ها پرسش­نامه­ های جمعیت­ شناختی، هراس اجتماعی و افسردگی بک را تکمیل کردند و توسط تکلیف دات­پروب برای اندازه ­گیری توجه دیداری به جلوه های هیجانی چهره­ ای پویا با استفاده از دستگاه ردیاب چشمی مدل SMI RED250 آزمون شدند. اطلاعات با آزمون­های تحلیل واریانس و تحلیل تی با استفاده از نرم­ افزار spss گروه غیرمضطرب، به طور معنی­ داری گوش به ­زنگی سریع­تری به جلوه­ های چهره ­ای تهدیدکننده دارند (05/0P<). آزمودنی­های مضطرب اجتماعی نسبت به گروه غیرمضطرب در 500 میلی­ ثانیه ­ی اول ارایه ­ی محرک­ها، اجتناب بیشتری از جلوه­ های تهدیدکننده نشان دادند و در سرتاسر دوره ­ی ارایه ­ی محرک­ها (3000 میلی­ ثانیه) به نشانه های تهدید اجتماعی، مدت زمان بیشتری توجه می­کنند. نتیجه­ گیری: افراد با اختلال اضطراب اجتماعی مفروضه های منفی درباره­ ی این که چگونه افراد، آن­ها را می­ بینند شکل می ­دهند که باعث توجه خاصی به نشانه­ های محیطی تهدیدآمیز می­شود.

کلمات کلیدی