از زمان آغاز جنبش های موسوم به بهار عرب، تحلیل های بسیاری از سوی متفکران حوزه های مختلف در سراسر جهان در قلمرو چیستی و چرایی آنها ارایه شده است. البته برخی بر این باورند که تا فرجام این جنبش ها باید در انتظار ماند تا بتوان تصویر روشنی از چرایی و چگونگی این جنبش ها در سطح نظری ارایه کرد. اما باید توجه داشت که جدال میان ارزش های بقا و ابراز وجود در تحلیل های تغییر فرهنگی عصر فراصنعتی بسیار مشهود است. جهان عرب نیزاز ابتدای سال 2011 با خیزش های مردمی روبرو بود که می توان با رویکرد تغییر فرهنگی و تحلیل ارزش های بقا و ابراز وجود در این کشورها، این کنش را بررسی کرد. بر اساس این مفروض که کنش جمعی در هر کشور همسو با ارزشهای فرهنگی آن جامعه و تغییر فرهنگی است. تلاش نگارندگان مقاله معطوف به پاسخ این پرسش است که کنش جمعی اعراب موسوم به بیداری اسلامی یا بهار عربی بر اساس کدام نوع ارزش های فرهنگی شکل گرفته است و آغاز، فرایند و فرجام آن چه ویژگی هایی دارد. انتظار داریم تا در پایان به تایید این فرضیه برسیم که جهان عرب، کشورهایی برخوردار از ارزش های بقا هستند و متناسب با این ارزش ها، وارد کنشی شدند که بسیار دیرهنگام، خشونت آمیز و پیچیده بود که فرجام آن چیزی جز بازتولید مسئله و رشد ارزش های بقا نخواهد بود.

کلمات کلیدی