مجموعه های گابرویی جنوب شرق سلطان آباد در 35 کیلومتری شرق شهرستان سبزوار واقع شده و از لحاظ تقسیم بندی زمین ساختی، بخشی از زون افیولیتی سبزوار محسوب می شود. ترکیب این توده های آذرین درونی از گابرو تا گابرو دیوریت متغیر است. کانی های اصلی عبارتند از سنگ های گابرویی شامل پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن از نوع اوژیت – دیوپسید و ارتوپیروکسن از نوع انستاتیت – هیپرستن و کانی های فرعی شامل آپاتیت، اسفن، بیوتیت، و کانی کدر (اکسید های مختلف آهن). ازکانی های ثانوی می توان به سریسیت، کلریت، کربنات، ترمولیت و اکتینولیت اشاره کرد. این توده ها بنابر نمودارهای ژئوشیمیایی تولئیتی و شبه رخشان تا پرآلومینی هستند. آمفیبول ها در گروه آمفیبول های کلسیم دار قرار می گیرند بررسی های کانی شناسی، زمین دماسنجی پیروکسن ها، آمفیبول ها و پلاژیوکلازهای ناحیه مورد بررسی نشان می دهد که دمای تشکیل توده های گابرویی 1000 تا 1350 درجه ی سانتی گراد بوده است. بر اساس بررسی های ژئوشیمیایی، موقعیت زمین ساختی توده های گا برویی جنوب شرق سلطان آباد با بازا لت های قوس آتشفشانی (CAB) قابل مقایسه است. با تکیه بر داده های ژئوشیمایی و روابط صحرایی خاستگاه ماگمایی مجموعه های پلوتونیکی باید ماگمایی مشتق از گوشته باشد. این ماگما از عناصر Ti، Nbو Ba تهی شدگی و از عناصر Rb و K غنی شدگی نشان می دهند که بیانگر تشکیل این سنگ ها در محیط فرورانش است.

کلمات کلیدی