اهمیت تربیت اخلاقی از دید صاحب نظران تربیتی پوشیده نیست و همچنین توانائی انسان در پذیرش هر نوع دستور تربیتی نیز ویژگی غیر قابل انکار فطرت و سرشت آدمی است (گوتک، 1382: 75) ضرورت این تحقیق دراین نهفته است که از یک طرف نظریه ارتباطی نادینگز در سالهای اخیر در حوزه تربیت اخلاقی به طور چشم گیری مطرح شده است و اکنون مورد توجه اندیشمندان و برنامه ریزان تعلیم و تربیت قرار گرفته و مقالات متعددی در این زمینه نوشته شده است؛ و از سوی دیگر دیدگاه ارتباطی دینی، علی رغم گستردگی و جامعیت و نیز برخی تفاوت های بنیادی با نگاه فمینیستی نادینگز، کم تر مورد توجه قرار قرار گرفته است. در نگارش این مقاله که به روش توصیفی - تحلیلی صورت گرفته است، این هدف دنبال می شود که نقاط تشابه و تفاوت نظریه ارتباطی دینی با تاکید بر کتاب مفاتیح الحیات جوادی آملی بیان و سپس از این حیث دلالتهایی برای تربیت اخلاقی استنباط شود.

کلمات کلیدی