جهت مطالعه ریز رخساره ها و چینه نگاری سکانسی سازند درنجال، سه برش داهوئیه، گتکوئیه و گزوئیه به ضخامتهای 160، 140 و 130 متر واقع در شرق و جنوب شرق زرند، شمال غرب کرمان مورد مطالعه قرار گرفته است. بر اساس مطالعات پتروگرافی، 11 رخساره رسوبی شناسایی شد که شامل 1 مجموعه رخساره آواری (S) و 3 مجموعه رخساره کربناته (T، L و B) است. رخساره های آواری شامل 2 پتروفاسیس کوارتزآرنایتی و گلسنگی است. رخساره های کربناته شامل مجموعه رخساره T (شامل 2 رخساره دولومادستون و باندستون استروماتولیتی)، مجموعه رخساره L (شامل 4 رخساره پکستون پلوئیدی، وکستون بیوکلاستی، پکستون اائید-اینتراکلاستی و فلوتستون اینتراکلاستی) و مجموعه رخساره B (شامل 3 رخساره گرینستون اائیدی، گرینستون اائید-اینتراکلاستی و روداستون اینتراکلاستی) است. آنالیز رخساره ها نشان می دهد که نهشته های سازند درنجال در محیطی جزر و مدی راسب شده اند به طوری که مجموعه رخساره S و T مربوط به سوپراتایدال و اینترتایدال، مجموعه رخساره L مربوط به ساب تایدال (لاگون) و مجموعه رخساره B مربوط به کانالهای جزر ومدی و بعضا ناحیه سدی است. آنالیز چینه نگاری سکانسی در برش های مورد مطالعه نشان می دهد که نهشته های سازند درنجال از یک سکانس رسوبی رده سوم تشکیل شده اند. این سکانس در برش های داهوئیه و گتکوئیه از سه دسته رخساره ای (LST، TST و HST) و در برش گزوئیه تنها از دو دسته رخساره ای (TST و HST) تشکیل شده است. جایگاه نهشته های مورد مطالعه در جغرافیای دیرینه زمان کامبرین به گونه ای است که این نهشته های در حاشیه شمالی اقیانوس تتیس (پرتوپالئوتتیس) در پلتفرم کم عمقی از نوع رمپ و تحت تاثیر جریانهای جزر و مدی برجای گذاشته شده اند. مقایسه این نهشته ها با نهشته های معادل در کشورهای همجوار منعکس کننده عمیق تر شدن حوضه رسوبی به سمت شمال است.

کلمات کلیدی