هنر و معماری یکی از مهم ترین عناصر فرهنگ مادی هر سرزمین می باشد که از عوامل گوناگونی چون احکام دینی، سنت های قومی و ملی، محیط جغرافیایی و ورود فرهنگ های ملل دیگر تأثیر می پذیرد. به دنبال گشوده شدن ایران توسط مسلمانان و گرویدن اکثریت ایرانیان به دین اسلام، فرهنگ و هنر ایرانی دچار تغییر و دگرگونی گردید. اما از سده چهارم ق. بر اثر تلاش های ایرانیان به ویژه حکام آل بویه سرزمین های ایرانی استقلال سیاسی و فرهنگی خود را به دست آوردند و جنبه هایی از تمدن ایرانی دوباره احیا شد و فنون و صنایع ایرانی پیشرفت و توسعه یافت. هنر در این زمان هر چند تا حدی تحت تأثیر اسلام قرار گرفت، اما نیاز به تداوم هنر و صنایع و نیز کوششی که در حفظ و احیای آثار ملی و سنت های باستانی در میان ایرانیان سده چهارم وجود داشت، هنرهای کاربردی مانند معماری و فلز کاری به شدت تحت تأثر هنر ساسانی قرارگرفت . در این پژوهش تلاش شده تا با استفاده از رویکرد تاریخی و روش تحلیلی و توصیفی وبا استناد به شواهد تاریخی و آثارهنری به بازتاب هنر دوره ساسانی در هنر معماری و فلز کاری عهد آل بویه پرداخته شود و میزان و زمینه های تأثیرپذیری آن از هنر و اندیشه باستانی ایران تعیین گردد

کلمات کلیدی