زمینه و هدف: به رغم پیشرفت های چشمگیر در زمینه سم زدایی و درمان های نگهدارنده، یافته ها از میزان بالای شکست در درمان و افزایش بازگشت حتی با وجود موفقیت اولیه در سم زدایی حکایت می کنند. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر گروه درمانی مبتنی بر برنامه غنی سازی و ارتقاء زندگی بر بهبود شاخص های درمان اعتیاد در مردان وابسته به مواد بود. مواد و روش ها: این پ‍ﮊوهش نیمه تجربی، از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش عبارت بود از کلیه مردان معتاد تحت درمان نگهدارنده متادون در شهر مشهد. نمونه شامل 24 نفر بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس از کلینیک ترک اعتیاد ایران پاک انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. افراد گروه آزمایش به مدت 5 جلسه در گروه درمانی مبتنی بر برنامه غنی سازی و ارتقاء زندگی شرکت کردند و در پایان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش عبارتند از پرسشنامه دغدغه های شخصی"Personal Concerns Inventory"، مقیاس رضایت از زندگی "The Satisfaction with Life Scale" و مقیاس وسوسه مصرف مواد"and Temptation Scale Craving". یافته ها: نتایج پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که تأثیر برنامه غنی سازی و ارتقاء زندگی در بهبود ساختار انگیزشی انطباقی (01/0p<)، رضایت از زندگی و میزان وسوسه مصرف (05/0p<) معنادار است. نتیجه گیری: گروه درمانی مبتنی بر برنامه غنی سازی و ارتقای زندگی می تواند روش مؤثری در ارتقای ساختار انگیزشی و رضایت از زندگی و نیز کاهش وسوسه مصرف مواد در مردان وابسته به مواد تحت درمان نگهدارنده با متادون باشد.

کلمات کلیدی