هدف: هدف اصلی این پژوهش بررسی وضعیت دانش آفرینی در مراکز پژوهشی علوم انسانی مستقر در دانشگاه‌ها می‌باشد. روش‌: برای دستیابی به هدف فوق از روش پژوهش کیفی بهره گرفته شده است. جهت گردآوری داده های موردنیاز از مصاحبه اکتشافی استفاده شد و پژوهشگران و کارشناسان مشغول به فعالیت در مراکز پژوهشی علوم انسانی مستقر در دانشگاه مورد بررسی، مطلعان کلیدی پژوهش را تشکیل دادند که به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. نتایج و بحث: نتایج به دست آمده حاصل از کدگذاری مصاحبه های صورت گرفته نشان می دهد که کمبود منابع انسانی متخصص، محدودیت در منابع مالی، عدم مشارکت اعضا در هسته ی پژوهشی، نبود سیستم مدیریت دانش در هسته های پژوهشی، تمایل کم سازمان ها در مراجعه به مراکز پژوهشی جهت انجام پژوهش و بی توجهی دانشگاه از هسته های پژوهشی از مهم ترین مسائل و چالش های تولید دانش در هسته های پژوهشی مستقر در دانشگاهها می باشند. نتیجه‌گیری کلی: با نظر به اهمیت و حساسیت خلق و نشر دانش در حوزه های علوم انسانی، ضرورت پرداختن به چگونگی تولید دانش در مراکز پژوهشی دانشگاهی که به مثابه یک جعبه سیاه تلقی می شوند و اغلب ارزش کمی و کیفی فعالیتها و بروندادهای حاصل از آن کمتر در معرض دید و قضاوت عمومی جامعه علمی قرار می گیرد، کاملا موجه به نظر می رسد و یکی از دلالتهای عملی آن می تواند معطوف به تغییر رویکرد مدیریت پژوهش در این مراکز باشد.

کلمات کلیدی