شهر مشهد دومین شهر پرجمعیت ایران بوده، که از لحاظ زیارتی، اقتصادی و کشاورزی بسیار حائز اهمیت می باشد. با توجه به اهمیت شناخت تغییر عناصر اقلیمی و اثرات آن در سیاستگزاری های آینده، در این مطالعه به بررسی تغییرات دماهای حداکثر و حداقل سالانه، فصلی، ماهانه و روزانه ی شهر مشهد به کمک آزمون های SNHT، Buishand، Pettitt، Von-Neumann و کندال-تاو پرداخته شد. نتایج بدست آمده از این مطالعه حاکی از افزایش دمای مشهد در طول دوره مورد مطالعه بود، مقایسه ی نتایج نشان داد که در طی 60 سال گذشته (1951-2010) روند افزایشی دمای حداقل سالانه 2 برابر این روند در مورد دمای حداکثر می باشد (062/0 در برابر 031/0). نتایج آزمون های فصلی نیز نشان دهنده ی افزایش دما در کلیه ی فصول سال می باشد، در این میان تنها روند افزایشی دمای حداکثر فصل زمستان در سطح 95% معنی دار نشد نگردید. همچنین دمای حداقلِ فصل پاییز با شیب افزایشی 074/0 بیشترین نرخ افزایش دما را نشان می دهد. همانند اختلاف میان سری داده های سالانه در کلیه ی فصول روند افزایشی دمای حداقل بیشتر از حداکثر بدست آمده است، مقایسه ی میان روندهای ماهانه دمای حداکثر و حداقل نیز نتایج مشابهی را نشان می دهد. همچنین نشان داده شد که روند افزایشی دمای حداقل تقریباً از سال 1985 بیشتر شده است، در حالی که در دمای حداکثر این نقطه ی تغییر نزدیک به سال 1995 می باشد.

کلمات کلیدی