در خیابان ها وتقاطع ها، شناخت نقاط بحرانی منجر به تصادف، نقش کلیدی در به کارگیری الگو وروش قابل قبول به منظور کاهش احتمال وقوع تصادف را دارد. بدین منظور انحراف عوامل موثر و بررسی هریک به صورت منفرد و تجمعی به کمک عملگرهای ریاضی مرتبط، قادر است میزان متفاوتی از تاثیر و نقش هریک را محاسبه نموده و پیاده سازی کند. لذا راه حل های تئوری و عملی مختلفی به منظور تضمین ایمنی بیشتر و بهبود شرایط ترافیکی در سیستم حمل و نقل فراهم شده و عوامل اصلی ایجاد تصادفات در تقاطع ها شناسایی می گردد. لذا در این مقاله به جهت کمک به تضمین ایمنی سیستم حمل و نقل شهر مشهد، از قابلیت های سامانه اطلاعات مکانی به منظور تخمین و پیش بینی احتمال وقوع تصادفات در تقاطع ها استفاده می شود. در این راستا داده های آماری حاصل از مشاهدات ترافیکی و حمل و نقل شهری به روش پرسشنامه ای جمع آوری شده و به کمک عملگرهای ریاضی و آماری مانند تخمین چگالی وروش های درونیابی، فرآیند های آماده سازی داده ها مطابق با نیاز و استاندارد اعمال می گردد. در ادامه با کمک یک الگوی تلفیقی تخمین احتمال تصادف و با در نظر گرفتن نظرات تجربی کارشناسان، احتمال وقوع تصادف در تقاطع ها مشخص شده و مورد ارزیابی قرار می گیرد. در نهایت، نتایج حاصل از اعمال روشهای همپوشانی ساده، IDW و Kriging (با نقاط همسایگی مختلف) با تعداد تصادفات ثبت شده در نقاط کنترل مقایسه شده و پس از تهیه نقشه احتمال تصادف ، میزان اعتبار هر یک از مدلها مشخص می گردد. با ارائه روش Kriging (با 7 نقطه همسایگی) به عنوان معتبرترین روش، نتایج مذکور منجر به بهبود سیستم حمل ونقل گردیده و راه حل های مطلوب جهت کنترل، نظارت و مدیریت تصادفات ارائه می شود.

کلمات کلیدی