اگر بپذیریم که پیشرفت یک رشتة علمی به ظرفیت آن رشته در دسترسی به نظریه ها و مفاهیمی بستگی دارد که به کمک آن می توان به شناختی از جهان خارج نائل گردید و همچنین اگر بپذیریم که نظریه ها بخش بسیار حیاتی بن مایه های علوم را تشکیل می دهند، آن گاه باید شناخت و تسلط بر نظریه های یک دانش و تجربة انسانی، همچون علم روابط بین الملل را عنصر اساسی و تشکیل دهندة آن علم دانست. این در حالی است که بسیاری از توصیفات، تحلیل ها و تبیین های صورت گرفته در رشتة روابط بین الملل، مبتنی بر یک شاکلة نظری و آن هم رویکردی غرب محورانه است . در این راستا، پژوهش حاضر تلاش نموده با رویکردی تحلیلی تفسیری به نظریات و بهره گیری از منابع چهار گانه موجود در اسلام - شامل کتاب، سنت،اجماع و عقل - اصول و شاخصه های فرانظری روابط بین الملل در اسلام را اکتشاف و استخراج نماید. مفروض نگارندگان آن است که "تمامی نظرات روابط بین الملل در دوره معاصر دارای خصیصه غرب گرایانه بوده و متناسب با پیش فرض ها، مصادیق و ذهنیت غربی هستند."

کلمات کلیدی