بهبود وضع موجود در تمامی فعالیتها مستلزم شناسائی عوامل موثر در ارتقای این وضعیت خواهد بود. به علاوه با توجه به محدودیت منابع، لازم است تا اولویتبندی این موارد انجام گیرد تا در زمان مقتضی اقدامات متناسب با آن انجام شود. در این پژوهش سعی شده است با اولویتبندی عوامل بروز تاخیر در پروژههای شهری از دیدگاه سطوح مختلف مدیریت عمرانی کلانشهر اصفهان، میزان توجهی که لازم است در حوزههای شهری به هر کدام از عوامل تعیین شده در تحقیقات پیشین که سبب عدم ایجاد مدیریت پایدار شهری میگردد، تعیین شود. با توجه به این که در تحقیقات مشابه اولویتبندی عوامل با استفاده از متغیرهای قطعی زبانی انجام گرفته، در این تحقیق تلاش شد تا با در نظر گرفتن دادهها به شکل فازی، عدمقطعیت موجود در بررسی عوامل و تعیین اولویتهای هر کدام از آنها که به واقعیت نزدیکتر میباشد، مد نظر قرار گیرد. در نتایج به دست آمده، مسائلمحیطی دخیل در اجرای پروژههای شهری از جمله بروکراسی طولانی اداری در نهادهای دولتی، اولین عامل تاثیرگذار در تاخیرات این حوزه شناخته شد و در اولویتهای بعدی مشاور و پیمانکاران قرار گرفتند. در انتها تحلیلی بر این نتایج و راهکارهایی در جهت کاهش تاثیرات منفی 3 عامل با بیشترین اولویت از نظر ایجاد تاخیر، ارائه گردیده است که با اصلاح آنها حل مشکلات موجود برای اجرای به موقع پروژهها، طبق برنامه را ممکن میسازد.

کلمات کلیدی