زمینه و هدف: بهینه سازی تجزیه زیستی مازوت بوسیله متغیرهای مختلف یکی از کاربردهای مهندسی زیستی در صنایع نفت است. هدف از این مطالعه تعیین کمیت های بهینه برای بالا بردن بازده تجزیه زیستی مازوت توسط میکروارگانیسمهای بومی بوده است. روش بررسی: به منظور بهینه سازی تجزیه مازوت، هفت متغیر میران تلقیح میکروبی، pH اولیه، فعال سطحی، گلوکز، منبع فسفر، منبع نیتروژن، و نمک دریایی هر یک با چهار سطح و متغیر نوع میکروارگانیسم با دو سطح برای طراحی آزمایش به روش تاگوچی در نظر گرفته شدند که با استفاده از آنها 32 آزمایش طراحی گردید. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان دادند مخلوط میکروبی، تلقیح میکروبی به میزان 0/016 ، OD 600 ، توئین 80، با غلظت 2 گرم بر لیتر، گلولز با غلظت 4 گرم بر لیرت ، فسفات با غلظت 5 گرم بر لیرت و نمک دریایی با غلظت 0/5 گرم بر لیتر و pH 8/3شرایط بهینه فرایند تجزیه زیستی مازوت محسوب میشوند. نتیجه گیری: سطح بهینه هر متغیر الزاما بیشترین و یا کمترین سطح متغیر نبوده است. بر اساس تحلیل واریانس نتایج، منبع فسفر با 15/8 % و pH با 14/8 % بیشترین اثر را در میان متغیرها داشته اند، هر چند در کل، عامل خطا با 31/6 % بیشترین تاثیر گذاری را داشته است. میزان تلقیح میکروبی در بهنیه کردن تجزیه مازوت با 0/63 % کمترین اثر را داشته است.

کلمات کلیدی