منطقه مورد مطالعه در شمال شرق ایران، در زون ایران مرکزى و در جنوب شرقی فریمان واقع شده و از مجموعه سنگی پیچیده ای متشکل از سنگ های دگرگونی، آذرین درونی و آتشفشانی تشکیل گردیده است. هورنبلند گابرو های منطقه با سن پروتروزوئیک که برای نخستین بار مورد بررسی دقیق قرار گرفته اند، حاوی کانی های اصلی پلاژیوکلاز، هورنبلند، بیوتیت، پیروکسن و اولیوین و کانی های فرعی آپاتیت، ایلمنیت و مگنیتیت می باشند. در مثال های متعدد، کانی های هورنبلند و بیوتیت به صورت حاشیه ای در اطراف بلورهای پلاژیوکلاز، پیروکسن و اولیوین دیده می شوند در حالی که کانی های اخیر به وضوح دارای بافت خوردگی هستند. این امر می تواند منعکس کننده واکنش بلورهای پلاژیوکلاز، پیروکسن و اولیوین با مذاب یا سیال غنی از آب جهت تشکیل هورنبلند و بیوتیت باشد. در برخی از موارد رورشدی در آمفیبول به شکل نوسانی است که این امر می تواند معرف تغییرات ناگهانی در فشار فاز سیال باشد. بافت غالب هورنبلند گابروها، هیپیدیومورف گرانولار است اما بافت های اینتر گرانولار و پورفیرى نیز در آنها به چشم می خورد. سنگ های منطقه از لحاظ سری ماگمایی جز سری تولوئیت با ماهیت متا آلومینوس می باشند. رفتار اکسید هاى عناصر اصلى روند عادى تفریق را در ماگما نشان مى دهند. در نمودار عناصر نادر خاکی که نسبت به کندریت بهنجار شده اند غنی شدگی واضحی از LREE نسبت به HREE دیده می شود. هورنبلند گابروهای جنوب شرق فریمان در مقایسه با میانگین سنگ های MORB مقادیر متفاوتی از غنی شدگی در عناصر لیتوفیل بزرگ یون (LILE) را نشان می دهند در حالی که عناصر با شدت میدان بالا (HFS) در مقایسه با فراوانی این عناصر در سنگ های MORB تهی شدگی نشان می دهند. در دیاگرام عنکبوتی بهنجار شده بر حسب ترکیب مانتل اولیه آنومالی منفی Nb و Zr دیده میشود. گابروهای جنوب شرق فریمان دارای خصوصیت تولئیت جزایر قوسی (IAT) بوده و نمودارهای ترسیم شده برای عناصر جزئی جهت بررسی و تعیین منشاء سنگ مادر نشان دهنده تشکیل آنها از یک منشاء گارنت لرزولیت با میزان حدود 3 تا 10 درصد ذوب بخشی است. ویژگی های کانی شناختی، بافتی و ژئوشیمیایی هورنبلند گابروهای جنوب شرق فریمان موید تشکیل ماگمای آنها در زون های فرا فرورانشی مرتبط با حوضه های حاشیه قوسی است.

کلمات کلیدی