با توجه به رابطۀ متقابل فرهنگ و زبان و درنظرگرفتن این حقیقت که زبان تجلی گاه فرهنگ مردم یک جامعه است، با فرهنگ کاوی زبان می توان از نظام فکری و فرهنگی جامعه آگاه شد؛ براین اساس، در پژوهش حاضر در صدد هستیم تا به بررسی موشکافانۀ کنش گفتار نفرین در دو زبان فارسی و انگلیسی بپردازیم. برای دست یافتن به این هدف، 200 فیلم (100 فیلم انگلیسی و 100 فیلم فارسی) مطالعه شدند و گفتمان های حاوی نفرین یادداشت گردیدند و موردکاوش قرار گرفتند. پس از جمع آوری داده ها، آن ها را با استفاده از مدل هایمز (1967)، بررسی کردیم. یافته های این پژوهش نشان دهندة استفادة فراوان از نفرین به هنگام عصبانیت در فرهنگ ایرانی است. همچنین، براساس نتایج به دست آمده، به نظر می رسد که انگلیسی زبانان در موقعیت های مشابه، به جای نفرین از فحش و ناسزا استفاده می کنند. افزون بر این، نتایج به دست آمده نشان داد که خانم ها بیشتر از آقایان از کنش گفتار نفرین استفاده می کنند. درپایان، انگیزه های افراد از نفرین-کردن بررسی شد و به 10 گروه تقسیم گردید.

کلمات کلیدی