تئوری های اقتصادی رشد اقتصادی را زیر بنای توسعه پایدار اقتصادی می دانند و یکی از عوامل رشد اقتصادی ،بالا بودن خالص صادرات کشورها است.با این تعریف کوتاه هدف از این مطالعه بررسی اثر صادرات 10 کشور در حال توسعه از جمله ایران بر رشد اقتصادی آنها و مقایسه نتایج مطالعه با یکدیگر می باشد .بدین منظور داد ه های ترکیبی مربوط به دوره زمانی 1998تا2006این کشورها و مدل رگرسیونی pool مورد استفاده قرار گرفت.نتایج نشان داده است که صادرات غیر نفتی نتوانسته موتور مستحکم توسعه باشد و حتی صادرات نفتی نیز به دلیل تاثیر پذیری از قیمت جهانی،نوسانات زیادی داشته است و میتواند تولید،اشتغال و سرمایه گذاری کشور را با نوسانات عمده ای روبه رو کند.در پایان برای اقتصاد ایران متنوع تر ساختن صادرات غیر نفتی با توجه به مزیت های نسبی بالفعل و به کار گیری ظرفیت های بالقوه در بازرگانی خارجی جهت نیل به توسعه پایدار پیشنهاد شد.

کلمات کلیدی