مقدمه: امروزه به واسطه ­ی افزایش میزان ناباروری زوج­ها و بی­سرپرستی کودکان، فرزندخواندگی بیشتر در کانون توجه قرار گرفته است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های فرزندخواندگی برکاهش تنیدگی و تغییر سبک‌های مقابله‌ای زوجین متقاضی فرزندخواندگی انجام گرفته است. روش­ کار: پژوهش حاضر از نوع طرح­های نیمه­ آزمایشی است. جامعه­ ی پژوهش شامل تمام زوجین متقاضی فرزندخواندگی بوده که از خرداد 88 لغایت خرداد 89 به سازمان بهزیستی خراسان رضوی مراجعه نموده­ اند. زوجین واجد معیارهای پژوهش به شیوه­ ی نمونه­ ی در دسترس انتخاب و پرسش­نامه­ ی اضطراب کتل و سبک‌های مقابله‌ای لازاروس و فولکمن را تکمیل نمودند. از بین ایشان تعداد 14 زوج دارای نمره‌ی خام بیشتر از 35 در تست اضطراب و سبک مقابله­ ی هیجان­ مدار در پرسش­نامه­ ی ‌سبک­های مقابله بودند، انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد جایگزین شدند. سپس 8 جلسه­ ی آموزش مهارت­های فرزندخواندگی برای گروه آزمون اجرا گردید. گروه شاهد روند عادی مراحل اداری را سپری نمودند. بعد از اجرای مداخله، میزان تنیدگی و سبک­های مقابله­ ی دو گروه مجددا اندازه­ گیری و 6 هفته بعد آزمون پی­گیری روی گروه آزمون اجرا شد. داده­ ها با استفاده از آزمون‌های آماری تحلیل کوواریانس یک سویه و تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر تحلیل گردید. یافته­ها: بین دو گروه آزمون و شاهد، از نظر تفاوت نمرات در دو ﺁزمون اضطراب کتل (05/0P≤) و سبک­های مقابله (05/0P≤) تفاوت مثبت و معنی­داری وجود داشت. نتیجه­گیری: آموزش مهارت‌های فرزتدخواندگی می­تواند موجب کاهش میزان تنیدگی زوجین متقاضی فرزند گردیده و باعث شود که این افراد در مقابله با تنیدگی، بیشتر از سبک‌های مقابله­ی مسئله­مدار استفاده کنند. واژه­های کلیدی: استرس، زوجین، فرزندخواندگی، مهارت‌ها

کلمات کلیدی