در پژوهش حاضر سعی شده رابطه بین برخی عوامل نظیر مالکیت نهادی، مدیران غیرموظف، واحد حسابرسی داخلی، و ویژگی های اقتصادی شامل اندازه شرکت، اهرم مالی، سودآوری، فرصت های رشد، و نیز نوع موسسۀ حسابرسی با افشای اختیاری اطلاعات در گزارش های سالانه شرکت‌های تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار گیرد. به همین منظور، نمونه ی از شرکت های تولیدی حاضر در بورس که صورت های مالی مربوط به پایان سال 1389 را منتشر کرده بودند، شامل 97 شرکت انتخاب گردید. افشای اختیاری توسط شاخصی متشکل از 70 قلم اختیاری تعیین و ارتباط احتمالی آن با متغیرهای مستقل تحقیق با استفاده از روش آماری رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج این تجزیه و تحلیل حاکی از آن است که مدل به کار رفته، 8/27 درصد از تغییرات افشای اختیاری را توضیح می دهد. بررسی فرضیه های تحقیق نشان می دهد بین واحد حسابرسی داخلی، مالکیت نهادی و اندازه شرکت با سطح افشای اختیاری رابطه مستقیم و معنادار برقرار است. از طرف دیگر بین اندازه موسسۀ حسابرسی و سطح افشای اختیاری رابطه منفی و معنادار وجود دارد. سایر متغیرهای مستقل مورد بررسی در این تحقیق با افشای اختیاری به لحاظ آماری رابطه معنادار ندارند.

کلمات کلیدی