هم کاهی املاح محلول در کارایی نیکوسولفورون روی سوروف و گاوپنبه به صورت Fe3+>>Ca2+≥Mg2+ در آزمایش اولیه مشاهده شد. افزودن Fe3+ به مخزن سمپاش، اسیدیته (pH) را به صورت معنی داری کاهش داد. به منظور بررسی این که حضور Fe3+ یا کاهش pH باعث هم کاهی نیکوسولفورون است، دو آزمایش دُز- پاسخ در دانشگاه آروس (دانمارک) در سال 1390 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل یون Fe3+ در سه غلظت (0 (آب دیونیزه)، 002/0 و 01/0 مول)، محلول بافر در سه سطح (بدون بافر، 4=pH و 7=pH) و هفت دُز نیکوسولفورون 0، 4، 8، 16، 32، 64 و 128 گرم ماده مؤثره در هکتار در مخلوط باv/v 2/0% سورفکتانت غیریونی Contact، در 3 تکرار بودند. سمپاشی در مرحله 2 تا 3 برگی علف های هرز با حجم پاشش 160 لیتر در هکتار انجام شد. دُز ED50 بر اساس وزن تر و خشک اندام هوایی علف هرز محاسبه شد. تغییر pH علف کش محلول در آب دیونیزه تأثیری بر زیست توده علف های هرز نشان نداد، اما افزودن 002/0 و 01/0 مول Fe3+ به محلول سمپاش کارایی نیکوسولفورون را به شکل معنی داری کاهش داد. با وجود این در حضور Fe3+، بافر کارایی علف کش را به طور معنی داری افزایش داد. به طوری که در غلظت 01/0 مول Fe3+، مقادیر ED50 حاصل از وزن خشک سوروف معادل 7/18، 3/3 و 2/1 به ترتیب برای تیمارهای بدون بافر، 4 pH و 7 pH به دست آمد. مقادیر ED50 مذکور برای علف هرز گاوپنبه به ترتیب برابر 1/35، 0/30 و 9/16 بود. نتایج ثابت کردند که هم کاهی در کارایی نیکوسولفورون به خاطر کاهش pH محلول است نه حضور Fe3+.

کلمات کلیدی