عنوان : ( مبانی معناشناختی نقد ترجمه در ایران معاصر (1320-1357) )
نویسندگان: محمدرضا هاشمی , امیرداود حیدرپور ,چکیده
تاریخ پژوهی ترجمه از جمله حوزههایی است که در سالهای احیر توجه ترجمهپژوهان را به خود جلب کرده است. یکی از محورهای قابل بررسی در این زمینه نقد ترجمه است که میتوان آن را مهمترین جلوة «پیوند نظریه و عمل ترجمه» و آیینهای تمام نما از هنجارهای حاکم بر تولید و پذیرش ترجمه در یک کشور دانست. با توجه به نبود پژوهشهای روشمند در زمینة چگونگی انجام نقد ترجمه در ایران معاصر، در پژوهش حاضر سعی داریم تا با بررسی مبانی معنا شناختی مورد نظر منتقدان ترجمه در ایرانِ قبل از انقلاب، بخش کوچکی از این خلأ را پر کنیم. در این پژوهش که به صورت کتابخانهای انجام شده است، مجلات سخن، راهنمای کتاب، انتقاد کتاب و صدف به عنوان مجلات تخصصی نقد، مرجع تحقیق قرار گرفتند. نتایج این بررسی نشان میدهد مبانی معناشناختی به کار گرفته شده در نقدهای ترجمه در قبل از انقلاب، بیشتر تابع خلاقیتهای فردی منتقدان و نیز میزان دانش زبانی و آشنایی آنها با مبانی زبان شناسی روزگار خود بوده است.