منطقه کیبرکوه در70 کیلومتری جنوب غربی شهرستان خواف در استان خراسان رضوی قرار گرفته است. منطقه ی مورد بررسی با وسعت 60 کیلومتر مربع از شرق به روستای زوزن (قاسم آباد) و از غرب به کیبرکوه محدود می شود. واحدهای سنگی منطقه عبارتند از: ماسه سنگ، شیل، سنگ آهک با سن کربونیفر تا پالئوسن، اسلیت، میکاشیست مربوط به پالئوزوئیک و مجموعه توده های نفوذی با سن کرتاسه تا ترشیاری که به شکل دایک و استوک نفوذ کرده اند. ترکیب آنها از گرانیت تا دیوریت تغییر می کند. براساس پذیرفتاری مغناطیسی، توده های نفوذی به دو سری ایلمنیت (احیایی) و مگنتیت (اکسیدان) جدایش شدند. زون های دگرسانی پروپلیتیک با گسترش بیشتر، سرسیتیک، آرژیلیک و سیلیسی با گسترش کمتر در جنوب گستره قرار دارند. زون های اسکارن در چند محل شناسایی شدند. کانی سازی پیریت، کالکوپیریت، مگنتیت، گالن و باریت در جنوب منطقه مورد شناسایی قرار گرفتند. برداشت های مغناطیس سنجی زمینی به منظور دستیابی به اطلاعات عمقی و گسترش توده های نفوذی وابسته به کانی سازی انجام شد. 526 ایستگاه با فاصله های 25 و 50 متر در 10 نیمرخ با فاصله های 600 تا 700 متر و راستای شمال شرقی- جنوب غربی، پیمایش شدند. با اصلاحات و پردازش داده های مغناطیسی، نقشه های شدت کل میدان مغناطیسی، انتقال به قطب، مشتق قائم اول و فراسو تهیه شدند. با استفاده از این نقشه ها محل واقعی، گسترش و عمق نسبی منابع ایجاد کننده ناهنجاری های A، B، C، D، E و F که توده های نفوذی هستند، شناسایی شدند. ناهنجاری های مغناطیسی در نقشه ی RTP وابسته به توده های نفوذی و زون های دگرسانی در بخش جنوبی منطقه یک طرح مدور تا نیمه مدور، که ناشی از حضور یا عدم حضور مگنتیت در زون های دگرسانی و توده های نفوذی است، دارد. براساس شواهد کانی سازی، دگرسانی، سنگ های نفوذی، و بیهنجاری مغناطیسی بخش جنوبی گستره پتانسیل برای یک سیستم مس پورفیری را دارد. با توجه به حضور چند زون اسکارنی آهن و بالا بودن دامنه ی بیهنجاری مغناطیسی D، بخش مرکزی منطقه پتانسیل برای کانی سازی اسکارنی مگنتیت دارد.

کلمات کلیدی