پیشتیمار بذر، تکنیکی است که به واسطه آن بذور پیش از قرار گرفتن در بستر خود و مواجهه با شرایط محیطی، به لحاظ فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی آمادگی جوانهزنی را به دست میآورند. این آزمایش به منظور بررسی اثرات زمان پیشتیمار و غلظتهای مختلف اسپرمیدین روی بذور بامیه در قالب طرح فاکتوریل بر پایهی کاملاً تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه دانشگاه محقق اردبیلی 1 و 2 میلیمولار اسپرمیدین و یک سطح شاهد (آب مقطر) در دو زمان /5 ،1 ،0/ در سال 1392 اجرا شد. تیمارها شامل چهار سطح 5 12 و 24 ساعت بودند. نتایج آزمایش نشان داد که اثرات متقابل غلظت و زمان پیشتیمار شاخصهای درصد جوانهزنی، سرعت جوانه- زنی، طول گیاهچه، وزن خشک ریشهچه، ساقهچه و گیاهچه و شاخص ویگور یک و دو بامیه اختلاف معنیداری نشان دادند. بیشترین 0 میلیمولار در زمان 12 ساعت / درصد جوانه زنی، سرعت جوانهزنی، طول و وزن خشک گیاهچه، شاخص ویگور یک و دو از غلظت 5 حاصل گردید که به عنوان بهترین زمان و غلظت پیش تیمار معرفی میگردد. واژههای کلیدی:

کلمات کلیدی