برای تعیین ضریب فشار جانبی در حالت سکون در مجاورت دیوارهای حائل روابط گوناگونی پیشنهاد شده است که هر کدام برای شرایط ویژه خود تعریف به کار می روند. این روابط معمولا تابع خواص ذاتی خاک مانند زاویه اصطکاک، نسبت پواسون و ضریب بیش تحکیمی می باشند. از طرفی در پل های یکپارچه که دیوار حایل آن تحت اثر تغییر مکان های سیکلی قرار دارد این روابط دقت خود را از دست داده و فقط تابع خواص مکانیکی خاک نیستند. در تحقیق حاضر اثر تغییر مکان افقی قسمت فوقانی دیوار پل های یکپارچه که بر اثر تغییرات درجه حرارت روزانه به قسمت فوقانی دیوار اینگونه پل ها اعمال می شود مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور یک مدل آزمایشگاهی کامل طراحی و ساخته شد به گونه ای که قادر به اعمال تغییر مکان افقی سیکلی با دامنه های گوناگون و با تعداد سیکل مورد نظر می باشد. جهت تعیین افزایش فشار افقی وارد بر دیوار (در شرایط سکون، فعال و یا مقاوم) تنش سنج های مینیاتوری در ترازهای مختلف روی دیوار نصب گردید. داده های نیرو سنج نصب شده و نیز تغییر مکان اعمال شده در سیستم داده نگار ذخیره می شود. نتایج این تحقیق نشان می دهد که ضریب فشار افقی در دیوارهایی که تحت اثر تغییر مکان افقی قرار دارند نه تنها در عمق خطی نبوده بلکه تابع زاویه اصطکاک خاک، تراز گوناگون دیوار و تعداد سیکل تغییر مکان اعمال شده می باشد. از طرفی نتایج بیانگر این نکته است که بر اثر اعمال تغییر مکان افقی، مصالح پشت دیوار متراکم شده و سخت می شوند به گونه ای که پدیده آرچینگ بوجود آمده و موجب کاهش فشار افقی در ترازهای پایین دیوار می گردد.

کلمات کلیدی