پارگی آنوریسم آئورت شکمی در نتیجه مکانیزم نسبتاً پیچیده همودینامیک جریان خون و نیروهای اعمالی در طول جداره شریان ایجاد میشود. در پژوهش حاضر، شبیهسازی عددی جریان خون در یک مدل تولیدشده از اسکنهای سیتی آنژیوگرافی یک بیمار مبتلا به آنوریسم آئورت شکمی که دارای ترومبوز درون مجرایی نیز است، با درنظر گرفتن برهمکنش سیال- جامد، انجام گرفته است. دیواره رگ توسط دو مدل ماده ایزوتروپیک و غیرایزوتروپیک مدلسازی شده است. به طور خاص، این مطالعه اثر غیرهمگنی دیواره شریانی را با توجه به نوع ماده دیواره بررسی می کند. نتایج نشان می دهند که برخلاف مطالعات برمبنای محاسبات تنش جامد که پیک فشار سیستولی را به درون مجرا اعمال میکنند، در روش برهمکنش سیال-جامد، زمان رخداد پیک تنش دیواره در زمانی بین پیک سرعت و فشار سیستولی است. همچنین نتایج نشان میدهند که مدلهای ماده ایزوتروپیک بر مبنای ضخامت دیواره یکنواخت، در مقایسه با ماده غیرایزوتروپیک برمبنای ضخامت دیواره متغیر، تنش دیواره را به گونه قابل ملاحظهای کمتر پیشبینی می کنند. مکان پیک تنش در تمامی مدل ها، جایی بر دیواره خلفی نزدیک بیشینه قطر آنوریسم اتفاق افتاده و گستره مکانی تنشهای بالای دیواره در دیواره های با ضخامت متغیر، وسیعتر است. این امر به همراه بالاتر بودن مقادیر تنشها ، بیان می کند که خطر پارگی در دیواره با ضخامت متغیر، بیشتر از دیواره با ضخامت یکنواخت است.

کلمات کلیدی