هدف از این پژوهش، بررسی رابطه اهمال‌کاری و میزان استفاده از سبک‌های دفاعی مادران با اهمال‌کاری و میزان استفاده از سبک‌های دفاعی دختران بود. نمونه پژوهش 372 نفر، نیمی دختر دبیرستانی و نیمی مادران آن‌ها بودند. پرسشنامه‌های سبک‌های دفاعی (اندروز، سینگ و بوند،1993) و مقیاس اهمال‌کاری (تاکمن،1991) میان آزمودنی‌ها توزیع شد. داده‌های به‌دست‌آمده از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج نشان‌دهنده رابطه‌های مثبت معنادار بین اهمال‌کاری، سبک دفاعی رشدیافته، سبک دفاعی رشدنایافته و سبک دفاعی نورتیک مادران با دختران خود بود. بین استفاده مادران از سبک دفاعی رشد یافته و اهمال‌کاری دختران رابطه منفی و استفاده مادران از سبک دفاعی نوروتیک و اهمالکاری دختران رابطه مثبت معنادار مشاهده شد، اما بین استفاده مادران از سبک دفاعی رشد نایافته و اهمال‌کاری دختران همبستگی مثبت معنادار مشاهده نشد. همچنین از بین سبک‌های دفاعی، به‌ترتیب میزان استفاده از سبک دفاعی رشدنایافته به‌طور مثبت، میزان استفاده از سبک دفاعی رشدیافته به‌طور منفی و میزان استفاده از سبک دفاعی نوروتیک به‌طور منفی پیش‌بین معنا‌دار برای اهمال‌کاری بودند‌.

کلمات کلیدی