مقدمه و هدف: شواهد تجربی نشان‌دهنده آثار مثبت فعالیت بدنی بر توده اسکلتی است. اندازه‌گیری هورمون و نشانگرهای بیوشیمیایی استخوان که نشان-دهنده سوخت و ساز داخل سلولی هستند، می‌تواند رابطه بین فعالیت بدنی و سوخت و ساز استخوان را توضیح دهد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر شش ماه تمرین ورزشی هوازی بر هورمون پاراتیروئید و آلکالین‌فسفاتاز ویژه استخوان در زنان چاق غیر‌فعال می‌باشد. روش‌شناسی: این تحقیق از نوع نیمه تجربی است. نمونه آماری این تحقیق شامل 15 نفر از کارکنان زن میانسال دانشگاه بود. نمونه‌ها به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. شاخص توده بدن آنها بالاتر از 30 کیلوگرم بر‌متر‌مربع بود. پروتکل تمرینی شامل تمرینات هوازی به مدت شش‌ماه و سه جلسه در هفته، با شدت 65-55% ضربان قلب ذخیره (HRR) بود. برای اندازه‌گیری مقدار پاراتورمون، کیت مخصوص مورد استفاده قرار گرفت. همچنین کلسیم، فسفر آلکالین‌فسفاتاز به روش اتوآنالایز اندازه‌گیری شدند. تمامی عملیات آماری با استفاده از نرم‌افزارSPSS 16 انجام گرفت و سطح معنی-داری 05/0 P <در نظر گرفته شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که تمرین هوازی، BMI و درصد چربی بدن گروه تجربی را به طور معنی‌داری کاهش داد. هم‌چنین هیچ کدام از شاخص‌های سرم مورد بررسی (آلکالین‌فسفاتاز، پاراتورمون، فسفر و کلسیم) در گروه تجربی تغییر معنی‌داری نشان نداند. بحث و نتیجه‌گیری: شش ماه تمرین ورزشی هوازی با شدت ٥٥ تا ٦٥ % ضربان قلب ذخیره، تغییر معنی‌داری در نشانگرهای پاراتورمون، کلسیم و آلکالین فسفاتاز و فسفر در زنان چاق غیر فعال ایجاد نمی‌کند.

کلمات کلیدی