با اصلاح قانون وظایف، تشکیلات و انتخابات شوراهای اسلامی در سال ،1332 تجربه اجرایی جدیدی در عرصه مدیریت روستایی شکل گرفت که همان راه اندازی دهیاریها بود. با تاسیس دهیاری ها علاوه بر شورای روستا به عنوان قانون گذار و تصویب کننده برنامه های عمران روستایی، مدیریت اجرایی امور روستا نیز به عهده دهیاریها گذاشته شده است. به طوررسمی، برای اولین بار در کشور زنان روستایی از طریق حضور در شوراهای روستا در مدیریت روستایی مشارکت کردند. بیتردید حضور و مشارکت واقعی زنان در گرو توانمندی آنها است و توانمندسازی زنان مقدمهی لازم برای حضور آنها در جریان توسعه است. هدف این مقاله که در آن بخشی از اطلاعات تحقیق وسیعتری ارائه شده، معطوف به شناخت و بررسی تواناییهای زنان در مدیریت اجرایی روستاست. نتایج تحقیق حاکی از آن است که مردم روستا به مدیر اجرایی خود اعتماد و رضایت داشته و دهیار را به عنوان شخصی که باعث پیشرفت روستا شده است میستایند به طوری که از سال 1331 تا کنون سمت مدیریت اجرایی روستا به دست زنان توانمند اجرا میشود. بر طبق نتایج تحقیق دهیار در بعد اجتماعی، محیطی و کالبدی دارای توانمندی های قابل قبولی بوده است به طوری که رضایت پاسخگویان نمونه جامعه از گویه های رضایت کل از1/38 ،1/53،1/ عملکرد دهیار، میزان هماهنگی با شورا و جلب مشارکت اهالی در امرجمع آوری زباله به ترتیب با میانگین 95به طور خوب می باشد. مردم اذعان داشتن تلاشهای دهیار برای زیبا سازی و اجرای طرح هادی قابل تقدیر میباشد وجنسیت و زن بودن هیچ مانعی برای پیگری و جلب مشارکت مردم در اجرایی طرح هادی نداشته است.

کلمات کلیدی