با توجه به حجم بالای مراجعه­ کنندگان به­ ویژه زنان به فضاهای شهری و تقاضای زیاد برای استفاده از این مکان­ها توسط شهروندان، میزان ایمنی و آسایش این فضاها یکی از دغدغه­ های اصلی سیاست­گذاران و برنامه­ ریزان شهری را تشکیل می­دهد. لذا هدف تحقیق حاضر، ارزیابی مشارکت زنان در ایمنی فضاهای شهر سقز با مدل مشارکت شهری است. روش تحقیق مبتنی بر مطالعات کتابخانه­ ای، اسنادی، جلسات PUA با زنان به همراه پرسش­نامه و مطالعات میدانی است. جامعه آماری پژوهش زنان ساکن، شاغل و تردد کننده در محدوده فضاهای شهری سقز با تاکید بر فضاهای عمومی خیابان­های امام خمینی شمالی و جنوبی، خیابان جمهوری و خیابان قدس می­باشد، که به­ طور خوشه­ ای کاملاً تصادفی 200 نفر از بین آنها به عنوان حجم نمونه (50 نفر 34-17 سال، 50 نفر 51-34 سال، 50 نفر 65-51 سال و 50 نفر 65 سال به بالا) انتخاب گردید. در ادامه مدل مشارکتی PUA طی پنج مرحله، مرحله اول: تهیه مقدمات، مرحله دوم: تشکیل جلسات بحث، مرحله سوم: ارائه راهکارهای اجرایی، مرحله چهارم: مطالعات میدانی و کارشناسی و مرحله پنجم: ارائه راهبردهای لازم با توجه به سه شاخص: کاربری­ ها، طراحی فضای مطلوب زنان و مبلمان­ های شهری با استفاده از SWOT ارائه شد. نتایج نشان داد که به لحاظ شاخص کاربری­ های زن محور، خیابان قدس وضع به مراتب نامناسب­ تری در تامین آسایش فیزیکی و روانی زنان با 96% نسبت به خیابان­ های امام خمینی شمالی 62%، امام خمینی جنوبی 45% و خیابان جمهوری با 42% دارا بوده است. همچنین نتایج نشان داد که شاخص مبلمان شهری در خیابان جمهوری با 41% تأمین رضایت­مندی زنان وضع مطلوب­ تری نسبت به خیابان­های قدس با 29%، خیابان امام جنوبی با 18% و خیابان امام شمالی با 12% داشت. شاخص­ های دیگر نیز وضعی مشابه داشت. در نهایت راهبردهای لازم به منظور سهولت در تردد و جابجایی شهری (نظیر ایستگاه­ های تاکسی و اتوبوس شهری) ارائه گردید.

کلمات کلیدی