به‌منظور بررسی راندمان جذب، مصرف و بهره وری آب در سیستم های تک کشتی و چندکشتی سه گیاه کلزا، لوبیا و ذرت، آزمایشی در سال زراعی 87-1386 در منطقه مشهد به مرحله اجرا درآمد. در این بررسی، 6 تیمار کشت شامل سه تیمار تک کشتی برای هر یک از سه گیاه (کلزا در اول مهر، ذرت و لوبیا در 10 اردیبهشت) و سه تیمار چندکشتی شامل تیمار چندکشتی دوگانه (کشت همزمان لوبیا و ذرت در 10 اردیبهشت)، چندکشتی تأخیری دومرحله ای (کلزا در اول مهر و لوبیا و ذرت در 10 اردیبهشت) و چندکشتی تأخیری سه مرحله ای (کلزا در اول مهر، لوبیا در 20 فروردین و ذرت در 10 اردیبهشت) در نظر گرفته شد. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. بر اساس نتایج، ترکیب کشت، تأثیر معنی داری (01/0p≤) بر راندمان جذب، مصرف و بهره وری آب داشت. در بین تیمارهای چندکشتی، چندکشتی تأخیری دومرحله ای بیشترین راندمان جذب (43/0)، چندکشتی تأخیری سه مرحله ای بیشترین راندمان مصرف و بهره وری بر اساس عملکرد بیولوژیک (به‌ترتیب با 82/1 و 73/0 گرم بر مترمربع در میلی متر) و چندکشتی دوگانه بیشترین راندمان مصرف و بهره‌وری بر اساس عملکرد دانه (به‌ترتیب با 43/0 و 17/0 گرم بر مترمربع در میلی متر) را نشان دادند. در بین تیمارهای تک‌کشتی کلزا بیشترین راندمان جذب (26/0) و بیشترین راندمان مصرف و بهره وری بر اساس عملکرد بیولوژیک (به‌ترتیب با 82/6 و 75/1 گرم بر مترمربع در میلی متر) و ذرت بیشترین راندمان مصرف و بهره وری بر اساس عملکرد دانه (به‌ترتیب با 5/1 و 35/0 گرم بر مترمربع در میلی متر) را داشتند. در مجموع، تیمار چندکشتی تأخیری دومرحله ای از نظر راندمان جذب، تک‌کشتی کلزا از نظر راندمان مصرف و بهره وری بر اساس عملکرد بیولوژیک و تک‌کشتی ذرت از نظر راندمان مصرف و بهره‌وری بر اساس عملکرد دانه، برتر بودند. با توجه به نتایج این آزمایش به‌نظر می رسد چنین ترکیب هایی از کشت به علل مختلف از جمله سایه اندازی کلزا روی گیاهچه های جوان لوبیا و ذرت نتیجه مطلوب حاصل ننماید و لذا لازم است آزمایش های بعدی به نحوی طراحی گردند که تلاقی دوره رشد گیاهان همراه با کلزا بسیار کمتر از آنچه در این آزمایش بود، تنظیم شود و تاریخ های کاشت به نحو دیگری تنظیم گردند.

کلمات کلیدی