هرساله بخش عمده‌ای از درآمدهای ملی کشور صرف سرمایه گذاری در پروژه‌های عمرانی می‌گردد که ساختمان سازی در آن سهم به‌سزایی دارد. طرح‌های انبوه‌سازی مسکن به دلیل مشکلات طراحی، تعداد سازمان‌ها و افراد درگیر در پروژه، تنوع فعالیت‌ها، در چارچوب هزینه و زمان تعیین شده اولیه، به صورت مناسب انجام نمی‌گیرد. لذا نیاز به تکنیک مهندسی ارزش جهت بهینه نمودن هزینه‌ها و تخصیص منابع در طرح‌های عمرانی به خصوص انبوه‌سازی مسکن مشهود می‌باشد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی عوامل موثر در کاربرد مهندسی ارزش در پروژه‌های انبوه سازی مسکن و به صورت موردی در پروژه‌های انبوه‌سازی بنیاد مسکن انقلاب اسلامی و بررسی مشکلات و موانع کاربرد این تکنیک در زمینه‌های قوانین و مقررات، ساختار مجموعه‌های کارفرمایی، پیمانکاران، مشاوران طرح و مشاوران ارزش است. جامعه آماری تحقیق، کارشناسان و مدیران و پیمانکاران فعال در اجرای پروژه‌های انبوه سازی آشنا با مدیریت پروژه می‌باشند. جهت توصیف و تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمارهای توصیفی و استنباطی استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می‌دهد بیشترین تاثیر کاربرد مهندسی ارزش در مدیریت زمان و محدوده وکمترین تاثیر در مدیریت ارتباطات می‌باشد. همچنین مهمترین مشکل و مانع در بکارگیری مهندسی ارزش نبود تبلیغات و انگیزش است.

کلمات کلیدی