جنس انتروکوکوس بزرگترین گروه چالش برانگیز باکتریهای اسید لاکتیک است، که این امر به دلیل دخالت این گروه در فساد و نیز در تخمیر موادغذایی می باشد. آنها همچنین بعنوان پروبیوتیک مصرف می شوند.هرچند، انتروکوکوس با تعدادی از عفونت های انسانی نیز در ارتباط است.نقش برخی انتروکوکوس ها در بیماری زایی سؤالاتی درباره ی ایمنی استفاده از آنها در غذا ها یا بعنوان پروبیوتیک ایجاد میکند. مطالعات مختلف نشان می دهند که پروبیوتیک ها ممکن است یک اثر مثبت بر روی فلور روده میزبان و اثرات ضد سرطان روده بزرگ داشته باشند، ایمنی موکوسی را تحریک یا تعدیل می کنند، عدم تحمل لاکتوز، واکنش های التهابی یا آلرژیک، کلسترول خون، یبوست و عفونت های دستگاه ادراری را کاهش می دهند و پاتوژن ها را به صورت رقابتی حذف کنند. انتخاب گونه های پروبیوتیک بطور کلی بر اساس تحمل به تنش های فیزیولوژیکی مربوطه مثل:pH کم، فشار اسمزی افزایش یافته و صفرا است. توانایی گونه های پروبیوتیک برای هیدرولیز نمک های صفراوی اغلب در میان معیارهای انتخاب گونه پروبیوتیک است. باکتریوسین های قوی یا باکتریوسین با یک دامنه گسترده فعالیت بر علیه پاتوژن ها یا میکروارگانیسم های فساد زا بعنوان محافظ طبیعی غذا بررسی شده اند. ژنوم این گونه ها برای حضور ژن های تولید کننده باکتریوسین های شناخته شده، بوسیله روش های PCR ارزیابی شده است.ویژگی چسپندگی باکتری به موکوس بوسیله تعیین آب گریزی باکتری ارزیابی می شود. هدف از این تحقیق مروری بررسی برخی از معیارهای ذکر شده برای انتخاب برخی گونه های انتروکوکوس فاسیوم بعنوان پروبیوتیک درکشت آغازگر یا کشت کمکی است.

کلمات کلیدی