جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی (FSW) یکی از روش های جدید جوشکاری حالت جامد است. همانند سایر روش های جوشکاری، استحکام اتصال مهم ترین مشخصه در این فرآیند می باشد. استحکام کششی در جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی متاثر از پارامترهای ورودی آن مانند سرعت دورانی، نرخ پیشروی، نیروی عمودی و هندسه ابزار است. هدف از این تحقیق، مدلسازی آماری و تعیین سطوح بهینه پارامترهای فرآیند در جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی ورق های آلیاژ آلومینیوم 5052 می باشد. به منظور مدلسازی از داده های تجربی استفاده شده است. آزمایشات براساس جداول طراحی آزمایشات L36 تاگوچی طراحی و اجرا شده اند. سپس به کمک آنالیز واریانس (ANOVA) میزان تاثیر پارامترهای فرآیند بر استحکام کششی اتصال تعیین شده است. بهینه سازی پارامترها نیز براساس تحلیل نسبت سیگنال به نویز (S/N) در روش تاگوچی انجام یافته است. نتایج نشان می دهد که با انتخاب سرعت دورانی (W) بالاتر و سرعت پیشروی (V) کمتر اتصالاتی با استحکام بیشتر حاصل می شود.

کلمات کلیدی