به منظور مطالعه تأثیر بعضی از کودهای آلی و زیستی بر سرعت تجزیه علف کش متری بیوزین در خاک، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهرود در سال 1390 انجام شد. عوامل مورد بررسی در این آزمایش شامل کاربرد مواد آلی در 3 سطح (ورمی کمپوست، کود گاوی و شاهد) و کود های زیستی در 4 سطح و شاهد) Azotobacter chrococcum ،Pseudomonas fluorescens ،Pseudomonas putida)بودند. به منظور تعیین غلظت متری بیوزین در خاک، پس از کاربرد علف کش، در بازه های زمانی ( 2 0 سانتی متری انجام شد . سپس - 55 و 90 روز، نمونه گیری از خاک در عمق 15 ،32 ،8 ، ساعت)، 3 × محاسبه گردید. نتایج نشان داد که کاربرد ورمی کمپوست HPLC بقایای علف کش در خاک به وسیله سودوموناس فلورسنس سبب افزایش 86 درصدی جمعیت کل باکتری ها نسبت به شاهد گردید. کاربرد کودگاوی توام با ازتوباکترکروکوکوم با کاهش 23 درصدی سرعت تجزیه نسبت به شاهد، سبب افزایش 26 درصدی نیمه عمر متری بیوزین گردید. از طرفی کاربرد ورمی کمپوست به همراه سودوموناس فلورسنس سرعت تجزیه علف کش را 37 درصد نسبت به شاهد افزایش داد و به این ترتیب نیمه عمر متری بیوزین را 52 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش داد . براساس نتایج این آزمایش، کاربرد هم زمان کودهای آلی و زیستی بر سرعت تجزیه و ماندگاری علف کش متری بیوزین در خاک تأثیرگذار است.

کلمات کلیدی