به منظور بررسی تأثیر عناصر ریز مغذی در بهبود عملکرد چغندرقند آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به اجرا درآمد. شش ترکیب تیماری شامل محلول پاشی عناصر ریز مغذی (در قالب کود میکرو کامل) در دو سطح یک و دو لیتر در هکتار و در سه مرحله رشدی: محلول پاشی فقط در 8 برگی، محلول پاشی در 8 برگی + 16 برگی و محلول پاشی در 8 برگی + 16 برگی + 30 برگی به همراه نیمار شاهد (عدم مصرف کود) تیمارهای آزمایش را تشکیل دادند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد محلول پاشی عناصر ریز مغذی در هر سه مرحله رشدی دارای تأثیر معنی داری بر عمکرد ریشه، مقدار درصد قند، درصد قند ملاس، درصد قند قابل استحصال، ضریب استحصال شکر، مقدار پتاسیم، سدیم و نیتروژن مضره است. مقایسه میانگین نشان داد که محلول پاشی دو لیتر در هکتار عناصر ریز مغذی در سه مرحله رشدی با 43/18 تن در هکتار بیشترین عمکرد ریشه و تیمار شاهد با 36/5 تن در هکتار کمترین عمکرد ریشه را داشت. به لحاظ میزان درصد قند اختلاف معنی داری بین تیمارهای محلول پاشی عناصر ریز مغذی در مراحل مختلف وجود نداشت ولی تمامی آنها با تیمار شاهد دارای اختلاف معنی داری بودند. بیشترین و کمترین میزان پتاسیم به ترتیب با محلول پاشی یک لیتر در هکتار در مرحله 8 برگی و محلول پاشی یک لیتر در هکتار و در دو مرحله محلول پاشی بدست آمد. بیشترین میزان سدیم و نیتروژن مضره به ترتیب در تیمار شاهد مشاهده شد و کمترین مقدار آنها نیز مربوط به تیمار محلول پاشی یک لیتر در هکتار در مرحله 8 برگی بود. اختلاف معنی داری بین تیمارها به لحاظ درصد قند قابل استحصال و ضریب استحصال شکر وجود نداشت ولی تمامی آنها با تیمار شاهد دارای اختلاف معنی داری بودند. محلول پاشی عناصر ریز مغذی در مراحل مختلف منجر به کاهش معنی دار درصد قند ملاس نسبت به تیمار شاهد گردید.

کلمات کلیدی