تغییر اقلیم، رشد جمعیت و افزایش تقاضای آب در بخش‌های مختلف بویژه کشاورزی و از همه مهم‌تر مشکلات زیست محیطی ناشی از عدم مدیریت صحیح و دراز مدت منابع آب در گذشته و نیز در حال حاضر و بهره‌برداری بیش از حد از این منابع، اکنون تبدیل به چالش بسیار مهمی در اکثر کشورهای دنیا گشته است. در چنین شرایطی، بهینه‌سازی بهره‌وری آب در کشاورزی و نگهداشت تولید در یک سطح کمی و کیفی مطلوب و مدیریت صحیح آب آبیاری امری بسیار مهم و ضروری می‌باشد. یک عامل کلیدی و بسیار کارا برای دستیابی به این هدف، برآورد نیاز آبی واقعی گیاهان و البته برنامه‌ریزی‌های صحیح آبیاری بر این اساس می‌باشد. در واقع اصلاح روش‌های تعیین تبخیر- تعرق گیاه، یک ابزار قوی برای برنامه‌ریزی صحیح آبیاری و در نهایت بهره‌برداری بهینه از منابع آب است. در این مطالعه امکان برآورد ضریب دو جزئی گیاهی محصول گوجه فرنگی با در نظر گرفتن شرایط اقلیمی و خاک، مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت و نتایج دست آمده با نتایج بدست آمده از میکرو لایسیمترها مقایسه گردید. نتایج نشان داد که ضرایب (جزء گیاهی، جزء تبخیر و ضریب گیاهی) بدست آمده از این مدل با ضرایب بدست آمده از میکرو لایسیمترها تطابق نسبتاً خوبی داشته است به نحوی که ضریب همبستگی برای ضریب گیاهی برای مراحل چهارگانه رشد به ترتیب معادل 67/0، 96/0، 79/0 و 78/0 محاسبه گردید. همچنین این مدل به برخی از عوامل همچون تاریخ کشت واکنش نشان داده و عوامل مدیریتی نیز می-توانند در نتایج این مدل اثر بگذارند.

کلمات کلیدی