برداشت های متفاوتی از مفهوم گونه وجود دارد که تأثیر مستقیمی بر معرفی گونه هها ی جانوری جدید و بازنگری گونه های ریختی موجود می گذارد. بر اساس بررسی های انجام شده تا کنون 51 گونه ریختی از طایفه Arvicolini)ول ها( شناسایی شده است. لیکن مطالعات مولکولی نشان می دهد که برخی از این ریخت گونه ها فاقد اعتبار آرایه شناختی هستند و برخی دیگر باید به چند گونه تقسیم شوند. در مطالعه حاضر، 10 گونه ریختی از جنس Microtus یکی از بزرگ ترین جنسهای این طایفه که در نیمکره شمالی انتشار دارند با استفاده از 823 توالی میتوکندریایی ژن سیتوکروم b (به طول 1140 جفت نوکلئوتید) بررسی شد . در این بررسی فواصل ژنتیکی درون گونه ای و بین گونه ای محاسبه شد و آنالیز تخمین هاپلوتیپ روی مجموعه داده ها انجام شد. درخت تبارزادی حاص از مطالعه هاپلوتیپ های مربوط به 38 گونه ریختی با استفاده از آنالیز بیژین نشان می دهد که 64 شبکه هاپلوتیپی درون این مجموعه داده وجود دارد که می تواند مؤید اعتبار برخی از ریخت گونه ها ی شناخته شده و همچنین وجود گونه های ناشناخته ای باشد که به رویکردی تلفیقی از مفهوم گونه کمک کند.

کلمات کلیدی