دسترسی یکسان و مناسب به کاربریهای بهداشتی درمانی در شهر ضامن سلامت جامعه است و جامعه سالم - ضامن رشد و بالندگی بیشتر، و پراکنش جغرافیایی عادلانه مراکز درمانی، دستیابی به این امر را تسهیل و تسریع خواهد نمود. در این مقاله به تحلیل توزیع درمانگاههای منطقه 4 شهر مشهد از منظر عدالت فضایی پرداخته شده است. ابتدا با برداشت میدانی مکان هریک از درمانگاههای منطقه مشخص و اقدام به تشکیل پایگاه اطلاعاتی GIS شد، سپس لایه های مسکونی، تراکم جمعیتی و شبکه معابر و... جهت انجام تحلیلهای لازم در محیط نرم افزار ArcGIS باهم ترکیب شدند. با استفاده از مدلهای تحلیل مکانی، تحلیل تایسن، شعاع دسترسی، بافرینگ و نیز ماتریس سازگاری، نتایج تحلیل فضایی توزیع واحدهای درمانگاه در این منطقه نشان داد که توزیع مراکز درمانگاه در بین نواحی سهگانه این منطقه ناهماهنگ با جمعیت، نامتعادل در توزیع،و سطح دسترسی و مکان گزینی آنها با توجه به وضع موجود نامناسب است هم چنین بیش از 05 % این مراکز با کاربریهای مجاور خود ناسازگار هستند.

کلمات کلیدی