مقاله حاضر تاثیر عوامل تولید مشتمل بر تکنولوژی سرمایه فیزیکی و نیروی کار بر شدت مصرف انرژی در ایران را بررسی می کند. برای این منظور، در چارچوب یک تابع تولید کاب داگلاسبه تجزیه و تحلیل داده های سری زمانی در دوره 1353-1386 پرداخته شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که تکنولوژی و سرمایه فیزیکی به ترتیب منجر به رشد متوسط سالانه 1/48238٪ و 1/24073٪ در شدت انرژی شده اند، در صورتی که در خلال این دوره نیروی کار شده انرژی را به طور متوسط 1/33016٪ کاهش داده است. بنابراین، عوامل رشد متوسطسالانه معادل 1/3925٪ در شدت انرژی را توضیح می دهند. از طرف دیگر، آمار و ارقام نشان می دهند که در طی دوره(1353-1386) شدت مصرف انرژی در ایران به طور متوسط سالانه حدودا 3/69 درصد رشد داشته است. با توجه به این محاسبات هم می توان نتیجه گرفت که بخش عمده ای از رشد شدت انرژی(سالانه حدود 2/3 درصد) معلول عوامل دیگری بوده است.

کلمات کلیدی