در این تحقیق به بررسی خواص اتصال غیر مشابه فولاد زنگ‌نزن دوفازی 2205 به فولاد‌ زنگ‌نزن آستنیتی L316 با استفاده از سه نوع فلز پرکننده پرداخته شده است. در این راستا ، اتصال با استفاده از روش جوشکاری قوسی تنگستن – پالسی و فلزات پرکننده ER2594، ER312 و ER385 انجام شد. نمونه‌های مذکور به ترتیب نمونه A، B و C نامگذاری شدند. آزمایش‌های متالوگرافی نوری و الکترونی، فریت سنجی، ریز سختی سنجی، کشش و ضربه جهت ارزیابی خواص اتصال مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج متالوگرافی و میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان داد در تمام نمونه‌ها در منطقه متاثر از حرارت فولاد زنگ‌نزن دوفازی 2205 و همچنین فلز جوش نمونه A، نیترید کروم تشکیل شده ولی در هیچکدام از نمونه‌ها فاز سیگما تشکیل نشده است. نتایج فریت سنجی نشان داد در دو نمونه A و B پاس ریشه کمترین و پاس رویه بیشترین فاز فریت را دارا هستند در حالی که نمونه C در تمام پاس‌ها فاقد فاز فریت است. پروفیل سختی در نمونه‌های A و B، افزایش سختی در مناطق متاثر از حرارت فلزات پایه و پروفیل سختی از سطح پاس رویه تا پاس ریشه تغییرات متناوب سختی در اثر تاثیرات بین پاسی و در نمونه C از پاس رویه تا پاس ریشه افزایش خطی سختی را نشان داد. آزمون ضربه نشان داد که با افزایش مقدار فاز فریت مقاومت به ضربه کاهش یافته است لذا نمونه B با مقادیر زیاد فریت ضعیف‌ترین مقاومت به ضربه را داشته است در حالی که استحکام کششی با حضور فاز فریت بهبود یافته است و بهترین خواص کششی مربوط به نمونه A با نزدیکترین ساختار به نسبت مساوی فاز فریت/آستنیت بوده است.

کلمات کلیدی