خشکسالی یکی ازمخاطرات جوی است که بخش های مختلف محیطی را در طول دوره حاکمیت تحت تاثیر قرار می دهد. استان سیستان و بلوچستان جزو مناطقی است که همواره شاهد خشکسالی های متناوب بوده است. با توجه به اهمیت وقوع این پدیده، هدف از این پژوهش، برآورد شدت خشکسالی با استفاده از شاخص استاندارد شده بارش (SPI) در مقیاس زمانی سه ماهه و تحلیل سینوپتیکی آن می باشد. بدین منظور از داده های ماهانه بارش 6 ایستگاه سینوپتیک طی دوره آماری 1986-2010 استفاده شده است. توزیع فضایی خشکسالی در منطقه، حاکی از آن است که مرکز استان دارای بیشینه تعداد خشکسالی بوده و این پدیده در دهه 2000 بیشترین فراوانی را داشته است. الگوهای فشار طی دوره خشکسالی نشان می دهد پرارتفاع جنب حاره در منطقه، با ارتفاع 3120 متر و سلول بسته شده بر روی عربستان، موجب حرکت نزولی هوا و ممانعت از ورود سیستم های غربی و رطوبت به منطقه می شود.

کلمات کلیدی