نقش ابراهیم خان سرهنگ بمی در تثبیت مرزهای جنوب شرق ایران چکیده : مناطق کرمان و سیستان وبلوچستان از جمله سرزمین های پرآشوب و تشنج از ابتدای دوره قاجار محسوب می شد این نواحی به علت قرار داشتن بر سر راه هند مورد توجه انگلیسی ها بودند آنان تلاش داشتند با دخالت در امور این مناطق بلوچستان و سیستان را تجزیه نموده و حکومت های دست نشانده و وابسته به خود ایجاد نمایند تا امنیت هندوستان را بر قرار سازند به این خاطر بحث مرزهای غربی هند و شرق ایران یکی از مسائل مهم و اساسی در دوره قاجار بود که عاقبت با دخالت و حکمیت انگلیسی ها قسمتهایی از سیستان و بلوچستان تجزیه گردید ، در ماجرای تثبیت مرز های بلوچستان یکی از افرادی که به نفع کشور خود نقش مثبت و فعالی را ایفا کرد و تسلط ایران را بر برخی مناطق امکان پذیر ساخت ابراهیم خان سرهنگ بمی « سعدالدوله » بود او که حکمران بلوچستان بود به همراه میرزا معصوم خان انصاری رئیس کمیسیون مرز بندی و تحدید حدود مرزهای بلوچستان، مخالف حکمیت گلد اسمید مأمورانگلیسی ها بودند و مشکلاتی را برای کمیسیون مرزی بوجود آوردند وکار تجزیه بلوچستان را به تعطیلی کشاندند اما متأسفانه دولت مردان قاجاری علی رغم اقدامات و جانفشانی های ابراهیم خان کار تثبیت مرزها و انعقاد قرار داد گلداسمید را در تهران به پایان رساندند و باعث از دست رفتن یک قسمت مهم از خاک ایران و سرزمین بزرگ بلوچستان گردیدند.

کلمات کلیدی